​​​​​​​เรื่องเล่าผี!!

[Tawanida]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความเกเร รวมทั้งออกจะดื้อ จนทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า แล้วก็แก่ไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่เรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆแบบงี้ เกิดขึ้นแต่ว่าไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกจากอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู แต่งแต้มอยู่ ที่ฝาผนังคงจะแทบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นคุณครูสายการเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ห้องเหล่านี้มีพลังงาน อะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างรู้ๆกันอยู่ ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยอง มหาศาล แม้กระนั้นดูเหมือนด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ กลายเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนถึงไม่ได้คิดอะไรมากนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบโรงเรียนได้จัดแจง ปิดสถานที่เรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังห้องประชุมกับเพื่อนๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน เราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

เราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และก็ความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้บอกว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ภายในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับกลายเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้โดยทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย เครื่องดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงเวลาเย็นที่เงียบสงัดของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงและก็เริ่มน่าสยองขึ้น จึงทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนหญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว และก็ร้องไห้ในทันที รวมทั้งผมมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ แล้วก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกเล่นเพลงขึ้น และรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่เราไม่สามารถที่จะชี้แจงได้ เรื่องเล่าผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูราวกับว่ายังคงตลก กับสหายผู้หญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรจำนวนมากนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบนี้ หรือ โลกสวยเยอะมาก นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าไม่เป็นไรหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา เพราะหอประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูอย่างกับว่าบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว แล้วก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกผิดด้วยเช่นเดียวกัน 

แต่หลังจากนั้น ราว 10 กว่านาคราวหลังจากที่เราได้ยินเพลงอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดและก็ด้วยความตกอกตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาทั้งๆที่ไม่มีคนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นผู้ใดกันอยู่ด้วย ด้วยเหมือนกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นคนเดียวที่มองเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้เห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน และก็มันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องเล่าผี

หลังจากที่มีเสียงกรีด รวมทั้งดังทั้งยังโรงเรียน จนถึงทำให้พวกครูและคุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นและเราก็ได้ ทำการเล่าราวทั้งสิ้นให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยววันพรุ่ง เราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

จากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที รวมทั้งจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงอาจารย์จะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ไม่ยอมรับครูทันทีหรือรวมไปถึงการขนย้าย หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันทีละหลายคนอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวเหล่านี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่รวมทั้งเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เพราะเหตุว่าสหายกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็ประเด็นนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เล่าเรื่องผี