เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Chanapot]

ก่อนที่จะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเชื่อมโยงต่างๆไว้ กระทั่งท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะเหตุว่ามันคงมีแม้กระนั้นเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างอย่างเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักครั้งนี้อยู่ถัดไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อรักครั้งนี้มันจบลงด้วยเหมือนกัน"


‪ความข้องเกี่ยวที่สวนกัน มันก็เปรียบเหมือน เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "ผู้ที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "ผู้ที่พร้อมจะไป" เพราะทุกคนมีเห ตุผล ที่จะดึงมันจึงกระตุ้นให้เกิดการประลอง

‬ ‪คนไม่ใช่น้อยคงคิดสินะว่า ใครที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกที่สุดจะเป็นฝ่ายชนะ

ถูกคนที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าพบตนเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือผู้ที่พย าย ามทำตามเห ตุๆผลตัวเองได้

แต่อย่ าลืมมองดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีอีกทั้งเ ลื อ ดรวมทั้งแผลจากดึงสิ่งที่เราทำ

‪ประเด็นนี้สอนให้รู้ดีว่า มันไม่มีความจำเป็นหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันเพราะอะไร ถ้าการที่เรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาบางทีก็อาจจะเจ็ บกว่าการปลดปล่อยเขาไป โดยเหตุนี้


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากกว่าจบเรื่อยไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันปราศจากความสุขหรอก‬


เห ตุๆที่คนเคยรักกัน คบกันมานับเป็นเวลาหลายปี เมื่อทิ้งกันไป ทำไมก็เลยหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามคำถามว่า อย ากทราบจังทำไมคนเคยรักกัน คบหากันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

ทำไมจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้นไม่คิดถึงสมัยก่อนที่รวมต่อสู้มาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าหากคนปกติธรรมดา ที่ยังมีความรู้สึกทางดียิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะนึกถึงอดีตกาลที่มีเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่าจนกว่าจะมีทุกๆวันนี้ แม้จะเหนื่อยหน่าย หงุดหงิดพวกเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่คอยเฝ้านึกถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่หากผู้ที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที โน่นก็เพราะว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มากมาย

เป็นจำพวกอ่อนแอทางจิตใจอยากได้หนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการที่จะอยากรับทราบความรู้สึกของเรารวมทั้งคนที่อยู่รอบข้างว่าทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากผลของการกระทำของเขามากแค่ไหน

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้อดีตไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยเป็น

เขาไม่เคยรักพวกเราหรอก คนแบบงี้เขารักตัวเองมากเกินกว่าจะสนใจความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและดำเนินชีวิตอยู่กับเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือสายสัมพันธ์อะไร ถึงแม้บางโอกาสมีลูกสอง สาม ไม่ถามหา ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยมาก


แล้วก็มักหาข้ออ้างสนับสนุนให้ตนเองไม่ถูกลดลงด้วยการโยนข้อผิดพลาดให้เราก็ได้

คนแบบงี้จำเป็นที่จะต้องปล่อยไปมากยิ่งกว่ามาอาลัย เพราะเขามิได้คู่ควรกับเราแม้แต่น้อย

มันบางทีอาจจะโชคดีกับเราก็ได้ด้วยเหตุว่าเราได้มองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา หากแม้อดีตกาลจะร่วมสร้างต่อสู้

ปัญหาปัญหา แต่ว่าเพียงพอเขามั่งมีลืมตาอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตคนเราหากทำความดีมากพอย่อมได้กินผลเงาะ ถ้าหากมีความดีความชอบไม่เพียงพอย่อมได้รับประทานแม้กระนั้นเปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

มนุษย์เราเดี๋ยวนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงหลงๆลืมๆจิตใจ คุณงามความดี ใครกันแน่เลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกเนื่องจากว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตนเองรวมทั้งครอบครัวดีกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/