พอเพียงพวกเราอายุมาก เราจะเป็นผู้ใหญ่ยังไง ให้บุตรหลานรัก

[luktan1479]

อยู่ไปนานๆให้บุตรหลานเคารพนับถือรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเพราะเหตุว่าทานข้าว แต่ว่าเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว

ควรดำรงชีวิตให้แฮปปี้มากเพิ่มขึ้น ตามอายุของเรา เช่นนี้ชีวิตจะสุขมาก

1. อายุมากขึ้น แต่ว่าจำต้องรู้จักตั ดจิตใจ

บางสิ่งบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแรกเริ่มมันก็ไม่ได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

แล้วก็วันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว ควรตั ดดวงใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะแฮปปี้กับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่อแก่ขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรจะปล่อยวางเรื่องราวบางอย่าง ที่ควรต้องปล่อย ดวงใจของคนเราแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่ามัวแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางสมัยก่อน แล้วจงเรียนรู้การใช้ชีวิตในตอนนี้ ให้แฮปปี้ในวัยชราซะ

3. ควรที่จะต้องรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในอดีต ก็มีความย ากของคนในอดีตกาลเช่นเดียวกัน ส่วนสังคมในตอนนี้ ก็มีความย ากของคนในเดี๋ยวนี้

โดยเหตุนี้ อย่าเอาความคิดของพวกเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่สบอารมณ์อะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความนึกคิดตนเป็นที่ตั้ง


ถ้าหากทำเช่นนั้นครั้งหนึ่ง ศีลธรรมจะหายไปกาลครั้งหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของลูกหลานหายไปส่วนหนึ่งส่วนใด


โน่นเนื่องจากว่าบิดามารดาเป็นพรหมของลูก หากคอยแช่ ง ด่ า ลูกหลานจะเจริญได้ยังไง

4. แก่ขึ้น เปรียบเทียบดังไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจะต้องต่ำลง ความโล ภ โกรธ หลง จะต้องลด คุณงามความดีความเงียบขรึมจำเป็นที่จะต้องเพิ่มมากขึ้นนะ

ความกรุณาปรานี ขอความปรานี มุทิตา อุเบกขา จะต้องมาก เตือนตัวเองไว้เสมอว่า อยู่ให้บุตรหลานยกย่องรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้บุตรหลานเขา หวา ดกลั วกระทั่งบุตรหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากเข้าใกล้

5. จำต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณเป็นไปไม่ได้ทำงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลบุตรหลานไปจนวันสุดท้าย

ด้วยเหตุดังกล่าว ต้องรู้จักวางมือ บุตรหลานมีบุญวาสนา เขาทางเท้าของลูกหลานเอง


ถ้าคิดแทนไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะเหน็ดเหนื่อยตลอดไป เนื่องจากว่าวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้อย่างไรล่ะ การรู้จักวางมือเป็นการฝึกหัด วางใจในบุตรหลานของพวกเรา รวมทั้งเป็นการส่งเสริมเขาไปในตัวด้วย
สูงอายุ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/